Fundacja Ja Wisła wraz z Towarzystwem Przyrodnicze „Bocian” zaprasza na kolejną akcję ogławiania wierzb na Mazowszu

W najbliższą sobotę, 5 marca, działamy we wsi Glinki.
Spotykamy się w Porcie Czerniakowim przy barce Herbatnik o godzinie 10.00

Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w samochodach prosimy o poinformowanie nas o chęci uczestniczenia. Jeśli ktoś może jechać własnym samochodem, niech napisze ile osób może zabrać.

Zabieramy buty terenowe lub kalosze, bo teren może być podmokły. Zabieramy pilę ręczną, (piły spalinowe nie są koniecznie) ciepłą kawę, coś na ognisko, aparat i oczywiście dobry humor.

Ogławiać będziemy w malowniczym starorzeczu Wisły zwanym Zielowino. Przy ognisku można będzie dowiedzieć się co nieco o jego historii.

Prawdopodobnie już w XI wieku istniała tu wieś Żelawino, będąca w XV wieku rodową siedzibą starosty czerskiego Dziersława. W średniowieczu znajdował się tu gródek rycerski, Królewska Komora Solna, a w czasach zaborów - austriacka Komora Celna. Sama działka z wierzbami głowiastymi leży natomiast na terenie dawnego zaścianka szlacheckiego Stankowo Wągrody. W najbliższym sąsiedztwie jest również park podworski, który upodobała sobie czapla siwa. Kilkaset metrów dalej, nad wiślanym brzegiem można podziwiać „świeżo oznakowany” przez fundację Ja Wisła - rezerwat Łachy Brzeskie.

Dzięki tym działaniom staramy się utrzymać i kultywować tradycję mazowsza, ale przede wszystkim chronimy drzewa przed ich samoczynnym rozłamem i obumarciem chroniąc również wiele gatunków ptaków.
Wierzba z charakterystyczną głową jest od wieków symbolem wsi mazowieckich i nieodzownym elementem krajobrazu Mazowsza. Czynność tą zapoczątkowali u nas olędrzy zamieszkując tereny nadwiślańskie. Ogławiając wierzby pozyskiwali drewno na opał. 3-4 metrowe, grubsze gałęzie, pozbawione gałęzi bocznych, tzw. żywokoły sadzono na terenach podmokłych i zalewanych osuszając teren, gdyż drzewa te działają jak pompy, wypompowujące wodę z gruntu. Sadzili je w szpalerach wzdłuż miedzy chroniąc się w ten sposób przed pochodem lodów i zabezpieczając uprawiane pola przed odpływem mułu rzecznego użyźniającego teren.

Wierzby mają również duże znaczenia dla środowiska. Miękkie drewno wierzby dzięcioły wykorzystują do zakładania swoich dziupli. Do ptaków budujących swoje gniazda w dziuplach i w pędach wierzby należą również pospolite sikory, wróble, szpaki, kawki, pliszki, kaczki krzyżówki, drozdy i gołębie grzywacze, a także coraz rzadsze: dudki, pójdźki, puszczyki czy kraski. Wnętrze spróchniałych wierzb często zasiedlają coraz rzadsze trzmiele - drugi z najważniejszych po pszczołach gatunek zapylający rośliny. Na przedwiośniu pyłek z kwiatów wierzbowych jest ważnym pożytkiem pszczelim. Z popękanych pni korzystają zające, jeże i liczne drobne gryzonie. W próchnie zimują padalce. Na ogłowionych wierzbach żerują owady przyciągające liczne inne ptaki. Spotyka się tu też gniazda bocianie.

Wierzby nie ogławiane przez 5 i więcej lat , mające pędy o grubości ponad 30cm stają się zagrożeniem dla pnia i całego drzewa, gdyż, na skutek dużego wiatru lub pioruna, kruche, posiadające duże ilości soków łatwo się rozłamuje po czym obumiera. Drzewa rosnące przy drogach i zabudowaniach stanowią dodatkowe zagrożenie dla samochodów, pieszych i okolicznych budynków.

Rafał Łapiński
Koordynator
tel.:605 143 904